همه سرخ ...

مولای غریب من! هیچ روزی روزِ تو نمی‌شود؛ عاشورا، همه سرخ ...

اینجا، حرم حق ...

آی دل بی‌قرار!
چشم سر ببند و پای در وادی کربلا، سرزمینِ "کرب و بلا" بنه! دلداده و شیدا شو که اینجا حرمِ حق است و جز دلدادگان را به حریم محرّم، راهی نیست.
دیده را شستشو ده! دل را به زلالِ اشک مصفا کن که ... عاشورا نزدیک است.



داخل پرانتز:
{ فرصت نشد این چند روز از مرحوم حاج حبیب‌الله عسکراولادی مطلبی بنویسم. خدا توفیقم داد در دوران حیات این مرد جهاد و تقوا که اول محرّم امسال میهمان سفره ارباب‌ شد، دو سه باری از نزدیک زیارت‌اش کردم. حقیقتاً مرد باصفا، مهربان، به شدت باتقوا و رئوفی بود. آقای عسکراولادی علاقه شدیدی به حضرت امام و رهبر معظم انقلاب داشت و متقابلاً ایشان به وی؛ از یکی از بزرگان شنیدم امام راحل چندین بار او را با لفظِ "حبیبِ من" خطاب کرده بودند.  }